Waarom Pakistan?

Zoals beloofd weer even een update vanuit het almaar zonnige Islamabad. Ik heb sinds mijn aankomst pas een enkel drupje regen gehad, en overdag nog géén lagere temperaturen dan 20C. En veel slechter wordt het hier niet, zo is mij verteld.

Vrijdag, tijdens mijn verjaardag, werd ik hier blij verrast met enkele cadeaus. En natuurlijk veel felicitaties, omdat iedereen door mijn bijzondere traktatie direct wist van mijn verjaardag. Zeer attent allemaal! De taart werd overigens door de ‘koffieboys’ netjes in stukjes gesneden en rondgebracht. Maar ze waren hierbij zo karig dat er uit mijn taart geen veertig, maar wel negentig stukken werden gesneden. En dus hadden s'avonds ook de schoonmakers en de gewapende wachten (zij moeten hier leven van een hongerloon) een feestmaal met al dat gebak wat overbleef…
Ook heb ik vrijdag even snel met collega Rob een foto genomen van mijn werkplek als het er echt gevaarlijk wordt…doch schrik niet, het was allemaal gein! Maar je moet realistisch zijn en dan weet je dat ook de Nederlandse ambassade in Islamabad verschillende voorzorgsmaatregelen moet nemen. Zo liggen er bijvoorbeeld kogelvrije vesten, veiligheidshelmen en enkele wapens. En nu vanwege de aanwezigheid van Mariniers in Pakistan ligt er nog extra wapentuig. En niet alleen in geval van een crisissituatie, maar ook bij een aardbeving moet iedereen hier weten hoe te handelen.

Op velen verzoek zal ik in het kort uitleggen wat ik nu eigenlijk in het Islamitische Pakistan doe en wil gaan doen. Zoals de meesten van jullie weten was ik al enige maanden heftig op zoek naar nuttige praktijkervaring/scriptieonderwerp. Na verschillende ambassades en internationale instellingen aangeschreven te hebben kwam de ambassade in Pakistan er uiteindelijk uitrollen. “Wat moet je daar nu”, zeiden velen tegen mij. Daar zit wat in, maar als student Internationale Betrekkingen vind ik Pakistan op dit moment juist een aardige plek om een tijdje te zijn. Je hebt India en China als buren (elk minstens 1.000.000.000 inwoners) en de westgrens met het woelige Afghanistan. Daar komen vervolgens de ‘strijd tegen het terrorisme’, Bin Laden, de regionale rol van de Verenigde Staten, kernwapens, olie/gaskwesties en bijvoorbeeld Kashmir nog bij. Een onstabiele mix, maar juist daarom een uiterst interessant land!
Ik heb na mijn toewijzing in gezamenlijk overleg een opdracht gekregen om een onderzoek te gaan doen vanuit de Nederlandse ambassade: bestudeer de relatie tussen de vier provincies binnen Pakistan (NoordWest Frontier Provincie, Sindh, Punjab en Baluchistan) én het federale parlement in Islamabad. Dit zorgt hier zo nu en dan voor interne strubbelingen. En ik hoop daarbij vervolgens nog wat te kunnen zeggen over Pakistan’s contacten met Afghanistan en India. Ik heb hiervoor in principe een half jaar de tijd gekregen, maar het onderzoek kan eventueel uitgebreid worden met het stammengebied (Tribal Areas) in het westen en het hooggebergtegebied (Northern Areas) in het noorden van Pakistan. Dat dit alles erg uitgebreid is, daar ben ik inmiddels wel achter. En daarom wil ik eerst een of twee provincies al case-study nemen: hoogstwaarschijnlijk Baluchistan en de NWFP (vanwege hun links met India en Afghanistan). Op de ambassade ben ik daarom nu dagelijks druk met inlezen, maar langzaam komt er enige structuur in…

Naast het (serieuze) onderzoek doen is er natuurlijk ook tijd voor vertier. Zo kan ik de verleiding niet weerstaan om nu ook al naar het hoge noorden te kijken voor een eventuele klimtocht (Ja Rolf, ik ben al druk op zoek naar het klimboek uit 1990). En ook is zoiets als het halen van mijn rijbewijs hier een reële mogelijkheid. Het is hier wel erg makkelijk te halen, kijkend naar het rijgedrag van Pakistani, én eenvoudig in Nederland om te zetten… (Ja Lex, kom maar op met de auto…)
Verder kan ik melden dat ik afgelopen vrijdagavond in Karachi Company (een markt in het zuiden van Islamabad) een traditionele Pakistaans rijwiel op de kop heb getikt, voor ‘slechts’ Rs2500, zo’n €30. Mét een bagagedrager voor mijn laptop en garantie….wat dat hier ook mogen zijn. Ik heb deze dienstfiets vandaag al voor het eerst gebruikt. Ideaal om s’ochtendsvroeg een kwartiertje door de stad te fietsen!

Afgelopen zaterdag nog kort langsgegaan bij een Italiaans feest (met Pakistaanse Top40 muziek) en gisteren gaan paardrijden met een collega van de ambassade. Niet door de bossen (welke bossen…?), maar door een arme buitenwijk tussen Islamabad en Rawalpindi. Prachtige vergezichten, zo s’middags, maar schrijnend om al die mensen zo te zien. (Ik heb trouwens nog geen polo-school gevonden, Sonja. Maar ik blijf zoeken!!)

Komende woensdag ga ik kritisch mijn bestelde maatpak en losse pantalon passen. Dat wordt dan vervolgens aangepast en is dan een dag later klaar, voor nog geen €150. Ben benieuwd! Verder hoop ik komende dinsdag vrij te krijgen, zodat ik naar een Pakistaanse stierenrace kan gaan kijken. (Joke, dat moet je echt even terugkijken op de DVD van Michael Palin). Schijnt zeer spectaculair te zijn. En tenslotte hoop ik deze week te kunnen starten met hardlopen hier (Ja Gerben, ik blijf ook hier trainen). Niet op de openbare weg (want dan ben je een attractie) maar op de Diplomatieke Enclave.

Ik duik weer in de boeken; op naar het dakterras…

Jullie horen weer van me,

Serge